Dit werkt voor mij

Ik probeer nu al een tijdje 4 dagen in de week te werken. En ook wat minder uur per dag. Niet omdat ik niet leuk vind, maar juist om het leuk te houden. Als ik 5 of 6 dagen per week werk en minimaal 8 uur aan het knallen ben, voel ik me al snel een soort menselijke robot. Alsof ik geleefd word en er naast al het doen, niet genoeg ruimte is om te zijn. Kortom, dit werkt voor mij. 

Maar wat ik ook merkte, is dat ik daardoor een wat hardere lijn creëerde tussen werk en de rest van mijn leven. Want wat is werken nu eigenlijk? Is het zoals Wikipedia zegt: het aanbrengen van een wenselijke verandering in de omgeving door menselijke activiteit? Is het zoals de Van Dale zegt: betaalde arbeid verrichten? Ik weet het niet. 

Wat ik wel weet, is dat werk ontzettend veel vormen kent. De natuur werkt. Dieren werken. De aarde werkt. Het universum werkt. Wij werken. We hebben banen, bedrijven, doen vrijwilligerswerk, zorgen voor de wezens om ons heen, verzorgen ons lichaam en ons huis. 

Toen ik laatst in mijn dagboekje aan het schrijven was, schreef ik naar mezelf: de vormen mogen losser, de dagen mogen vrijer, de teugels mogen vieren. Inzichten opdoen, lessen leren, genieten en daarmee liefde laten groeien, is eigenlijk je echte werk op aarde. Dus maak het niet zo moeilijk voor jezelf. Verlies jezelf niet in alles wat we hier bedacht hebben over wat werk wel of niet is. Vergeet productiviteit, vergeet efficiëntie, vergeet zelfs de dagen van de week. Je bent hier nu, het enige moment dat werkelijk is. Je bent altijd aan het leren, je bent altijd aan het groeien, je bent altijd aan het werk.

Ja, dacht ik. Dit werkt pas écht voor mij.