De tijd nemen

7-5-2020 

Een tijdje geleden las ik ergens iets kleins, wat heel cliché maar waar, best een grote verandering in mijn leven heeft gebracht. Ik weet dus even niet meer waar ik het las, maar volgens mij schreef Aaf Brandt Corsticus erover, mijn lievelingscolumnist. Ik weet het, ik heb nogal veel lievelingsdingen (of mensen of dieren of verhalen). 

Het kwam erop neer dat als je iets gaat doen, je even tegen jezelf zegt: hier ga ik eens goed de tijd voor nemen. JAAAA, dat moet (mag) ik doen, dacht ik meteen! Als ik namelijk in het verleden iets wilde ondernemen in mijn leven, wilde ik het liefst zo snel mogelijk klaar zijn en naar het eindresultaat sprinten. Om vervolgens met lichte spanning in mijn lichaam, weer naar het volgende taakje op mijn ellenlange to-do list te rennen. Ik weet niet wat ik allemaal aan het doen was én waarom, maar ik doe er niet meer aan mee. 

Meestal heb ik niet eens meer een lijstje, maar ga ik gewoon doen waar de energie op dat moment ligt. Waar ik op dat moment blij en enthousiast van word. En als ik wel een lijstje maak, staan er maar een paar dingen op en schrijf ik erboven: dingen die ik deze week mag doen. Moeten klinkt alsof je slachtoffer bent van de situatie, mogen klinkt als verantwoordelijkheid nemen voor wat je wilt. Je moet namelijk helemaal niet zoveel, je mág bijna alles. En soms moet je wel iets, maar is het omdat je iets anders wilt. Dus heb ik mezelf voorgenomen: niet klagen, maar dragen. En als je het niet wilt dragen, dan laat je het gewoon los. 

Als je dan hebt besloten wat je écht wilt doen met je tijd, dan is het best belangrijk dat je dit op een fijne manier kunt doen. Ik wil mijn taken niet ‘’wegwerken’’, ik wil er plezier in hebben. Daar doen we het uiteindelijk toch allemaal voor? Soms vergeet ik het even en ben ik vlug tussendoor een was in de wasmachine aan het proppen en galmt het zinnetje ineens door mijn hoofd: hier ga ik eens goed de tijd voor nemen. Mijn schouders gaan omlaag, mijn tempo vertraagt, ik ben met al mijn aandacht weer bij de was en ben dankbaar voor de fijne schone kleren. 

Of ik ben pakketjes aan het inpakken voor de webshop en wil zo snel mogelijk klaar zijn. Het zinnetje galmt weer voorbij en ik kan weer ontspannen. Dan stop ik extra beetjes liefde in de pakketjes voor alle ontvangers en ben dankbaar dat ze mijn woorden gaan lezen. Het maakt zo’n beetje alles in het leven fijner. Het maakt je niet meer zoveel uit als dingen langer duren, je hebt toch besloten er de tijd voor te nemen. Je oefent in geduld (en geloof me, dat is voor mij belangrijk om te leren in dit leven) en de weg ernaartoe voelt heerlijk kalmpjes en tevreden. 

Dus vind je jezelf in een haastige sprint op weg naar iets? Laat het zinnetje dan maar door je hoofd galmen en geniet van de reis. 

Alle liefs, 

Britt