Een ode aan mijn moeder

14-5-2017

Mijn moeder, ze is een prachtig en eigenzinnig portret. Haar wereldje voelt als een chaotisch warm bad. Haar huisje tot aan de nok gevuld met spulletjes en liefde. Altijd dieren om haar heen, (bijna) altijd vrolijk en ze vindt veel grapjes leuk ook al zijn ze niet eens zo grappig. Op de een of andere manier word ik enorm rustig van die vrouw, terwijl ze toch behoorlijk druk kan zijn en de oren van je hoofd kletst. Ze is niet van het lullen maar poetsen. Maar van het lullen én poetsen. Als ik me slecht voel, plant ik mezelf het liefst bij haar op de bank. Om de 5 minuten wordt er dan gevraagd of ik echt niks wil drinken (nee, nog steeds niet) en of ik iets wil eten. Ik krijg eindeloos veel knuffels en ‘’kom eens hier.’’ 

Ook prioriteiten stellen is één van haar specialiteiten. ‘’Ja, maar Britt, ik kan wel gaan opruimen maar ik kan ook naar Meneer Huppeldepup toe gaan om een zelfgebakken kruidkoek af te geven en dan is hij zo blij.’’ Ja, dat is ook zo mam. Ze kiest altijd voor het leven in plaats van al deze dingen die we denken te moeten. Op het aanrecht kan een kleine bom ontploft zijn maar als de zon schijnt, zit ze buiten met een boek. Punt. 

Ze werkt met wat er is en maakt daar dan stiekem iets heel moois van. Want als ze ergens haar zinnen op heeft gezet, dan krijgt ze het. Ze werkte 70 uur in de week om in onze Villa Kakelbont te kunnen blijven wonen. Een oud groot huis met een enorme tuin, zwembad en veel te veel spulletjes. Ze heeft zelfs een keer een rekeningafschrift opgegeten toen mijn vader rondjes bleef rennen om het zwembad om haar te pakken te krijgen. ‘’Ik had vroeger helemaal niks en nu heb ik dat ingehaald.’’ Ja, zo simpel kan het zijn. Ze heeft al zoveel angsten overwonnen, dat ze sommige maar even laat voor wat ze zijn. 

Maar waar ik haar het meest dankbaar voor ben, is dat we gewoon vrij mochten zijn. Ik hoefde niet op een bepaalde tijd thuis te zijn of mijn kamer op te ruimen. Ze deed gewoon nooit zo moeilijk. We waren vrij om boomhutten te bouwen, onze eigen fouten te maken en het was niet erg als onze kleren vies werden. En door deze vrijheid,  konden we precies worden wie we moesten worden: helemaal onszelf. 

Happy Mother’s Day mamsel, ik ben blij dat je er bent! 

Alle liefs,

Britt